Kor dudaklarını yüreğime değdirdi gece
dağladı çaresizlikten kabuklanan yaralarımı
ayıyla, yıldızıyla şahit oldu hüzünlerime
o hüzünlerim ki;
dökülse ortalığa sanırsın ateş tuğlası.
Gözlerim dünyaya açılan pencere;
tufan, boran olmuş zulümler
yerle yeksan eder bu pis dünya düzeni
uykularımı kaçırıp, beni hüzne boğar her gece.
Çaresizliğim kanar ha kanar yüreğimde
kabuk bağlar
yine sökülür kabuklarım her gün gördüklerimle.
Çekin tek tek dişlerini insanlık müsfettelerinin
küfre bulanan dillerini koparıp yakın
silahlarına kelepçeleyin o kirli ruhlarını
ancak o zaman hüznüm teselli bulur biraz
kabukları sağılır yaralarımın.
Yoksa kapayın ışıklarını ayın yıldızların
gece beni kor dudaklarıyla öpsün, bitmesin işgence.
Kayıt Tarihi : 14.9.2012 14:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gece beni kor dudaklarıyla öpsün, bitmesin işgence...............a&yvsl
kaleminiz hep yazsın
saygılar
gece beni kor dudaklarıyla öpsün, bitmesin işgence...............a&yvsl
kaleminiz hep yazsın
saygılar
gece beni kor dudaklarıyla öpsün, bitmesin işgence...............a&yvsl
kaleminiz hep yazsın
saygılar
küfre bulanan dillerini koparıp yakın
silahlarına kelepçeleyin o kirli ruhlarını
ancak o zaman hüznüm teselli bulur biraz
Dozu yüksek ama hedefi ve iletisi doğru dielerinizi kutluyorum sayın şair,saygılarımla...
TÜM YORUMLAR (5)