Biliyorum uzaktasın,
çok uzakta...
Ama soluduğumuz aynı hava,
yanağımızı ısıtan aynı güneş...
Hem,
geceleri üzerimize çektiğimiz
aynı karanlık değil mi? ...
Ve adım gibi eminin;
gök gürlediğinde
sen de korkuyorsun,
tıpkı benim gibi...
Peki ya o zaman,
nasıl sözedilebilir ki
ayrılıktan? ...
Kayıt Tarihi : 30.10.2002 16:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!