İçiyordu her zaman.
Sabah akşam demez
Dolaşır dururdu meyhaneleri
Yoruldum demeden.
Her geçen gün
Biraz daha tükenir,
Ver bir teselli içkisi meyhaneci derdi.
Bilmem neydi kederi?
Biga, 1978
Günlerden bir gün
Yıkılıvermişti
Bir meyhane eşiğinde.
Kadehi paramparça oldu elinde.
Götürüldü hastaneye
Vakit kaybetmeden.
Fakat ne çare!
Belki bu daha iyiydi onun için,
Kederinden kurtuldu bugün.
Kayıt Tarihi : 8.12.2006 22:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!