İlk heyecanı yaşattığım kalbime söz geçiremiyorum, gözlerime söz anlatamıyorum, tenime damlayan yaşlar, baktığım gözlerdendi, anlatacak sözleri dizeledim, duygulanıp denizlere daldı, gözlerime bakmaya utanırdın, hiç mi hiç unutmayacağım, senin unutmak isteyipte unutamadığın gibi, eşsiz duyguları hüzünlere bulandıran sen, ağıtlarla gittiğin yolda tesellimi arıyorsun?
Doğru uymayan bir şeyler vardı, kaçınılamaz yargılar ve tutmayan dengeler, imkansızlığı tanımlayan yazgılar, hayata ve yaşamaya farklılıklarla bakarsak tüm yollar birbirini görmeden dağılır. Sanırım ikimzde yara aldık sen sustun ben yazıyorum ama ikimizinde içi kan ağlıyor, teselli sayarsan ikimzde soluk alıyoruz, ama benim ciğerime batan bir şeyler var. Her gülüşünü, anlattığım şeyleri duyamayışındaki gülücüklerini ve hüzünlü gözlerle gözbebeklerime bakamayışını asla unutmayacağım. son olacağında bu ömür, bil ki aşkın ne unutulacak ne hatırası kirlenecek. Seni kaybettiğimi biliyorum ve masala son diyorum.
Kayıt Tarihi : 20.6.2006 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Son olmuş bir gerçeğin yansıması
Bazen gerçekler çok ağır olabiliyor...
İçimden bişeyler koptu sanki okurken yazınızı...
Yüreğinize sağlık...
Saygılarla...
TÜM YORUMLAR (7)