Ne icerdim ne arardım
Şarap ile acı arkadaş olmasaydı
Yumunca gözlerimi uyuması güzel olurdu
Kabuslarım senin yüzün olmasaydı
Tanrı belki senin gibi bir kul yaratmazdı
İçimden geçen yerini bulmasaydı
İnce bir sızıyla anardım,geçerdim
Mazin kalbimi bu kadar sarmasaydı
Çocuklarım olurdu belki
Korkumdan perdeleri çekerdim akşamları
Seni unutamamak bu kadar sahi kalmasaydı
Bir iki gün yutamazdım,gözümün yaşıyla kalırdım
Bakışların şah damarımdan ayak ucuma kadar dalmasaydı
Sahillerimde her canı taşırdım
Bir kiprit ateşin denizlerimi yakmasaydı
Saklardım seni bir ömür göğüsümün kafesinde
Sen özgürlüğe bu kadar aşık olmasaydın
Filizlenip canlanırdık bu dünya bahçesinde
İçmiz bu kadar yeşilken dışımız solmasaydı
Gözlerin görseydi beni,söylediklerimi işitseydin
Sensizliğin sessizliği seslerimi bastırmasaydı
Aslında kendimden hiç utanmazdım
Aynalar gerçekleri bu kadar yansıtmasaydı
Cennetin tahtına otursam neye yarardı
Sol kaburgam göğüsüme bu kadar batmasaydı
Kayıt Tarihi : 12.8.2024 16:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!