Üstü kapalı umutlarla seviyorum seni hayat
Göğe bir iki tane çiçek astım
Işıkları sönmesin diye hayatımın koşturuyorum
Güneşin peşinden gündüz gece
Karanlıktan mı korkuyorum?
Yoksa güneşe mi aşığım?
Bilmiyorum...
Ayaklarımda derman kalmadı
Yüreğimdeki umut zerresi olmasa
Bırakacağım kendimi kara toprağa
Ama şimdilik duramam durmamalıyım
Karanlık yüzüme yüzüme vursa da
Zaman zamanların en karanlığı olsa da
Elimde bir kaç şiir var kalbimde biraz umut
O yüzden yüreğim sen şimdilik yaşanan kötülükleri unut
Kayıt Tarihi : 17.5.2023 01:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!