biliyorum
sevmeyeceksin
bazı şiirlerimin
baladı hiç olmayacak
savaş yüklü
trenler geçecek
o Nisan günü
yeni bir hatıran
kalemime düşmediğinde
seni artık
hep onlar
teselli edecek
bugün değilse
bile
yarın
hatta
sonsuza dek
örselendi
dalımızdan düşen
her renk yaprak
bu son
parlak çağındı
ey ömrüm dedim
onunla
dağlarımız arasında
kurak ve ıssız yüreğim
kaldı serzenişiyle
kendi dünyasında
nilüferler
neden hep
senden yana eğilir
bu son papatyaydı
kuruyan
ellerinde
ey sevdiğim
bu en son
11.01.2021
Kenan KaraKayıt Tarihi : 12.1.2021 22:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/12/teselli-196.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!