Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Şiirin içinden havalanan bir türkü vardı . Onu dinledim.
Ne Ağlarsın Benim Zülfü Siyahim,
Bu Da Gelir Bu Da Geçer Ağlama.
Göklere Erişti Figânım Ahım,
Bu Da Gelir Bu Da Geçer Ağlama.
Bir Gülün Çevresi Dikendir Hardır,
Bülbül Har Elinde Ah İle Zardır.
Ne Olsa Da Kışın Sonu Bahardır,
Bu Da Gelir Bu Da Geçer Ağlama.
Daimi'yim Her Can Ermez Bu Sırra,
Gerçek Kamil Olan Yeter O Nura.
Yusuf Sabır İle Vardı Mısır’a,
Bu Da Gelir Bu Da Geçer Ağlama.
Aslında hiç mi hiç adetim değildir, birine şiir göndermek, okumasını beklemek.
Bunu bir istisna olarak kabul ederseniz sevinirim.
Sizin bir sözünüzle çok denk düşmese de farklı bir açıdan değerlendirmek mümkün.
.
"“RAMAZAN’DA CÂN’DAN GEÇEN, BAYRAM’DA CÂNÂN’INA KAVUŞUR” Ayşe Gül Misal
.
Sadakat ve İhanet
Küçük köyün üstünde
Dost edindi göçmeni.
Karınları her gün tok
Gökyüzünde aşkları.
Güzel günler yaşanmış…
Sözleri çok kesin
Dünya âlem bilsin.
Ayrılmayacaklarmış.
Yazı bitirmiş kanatları….
Serçe kuşu, küçük köyün
Yerlisi… Çocukları ve atları
Sevdalısı, aşinası, dostları…
Göçmen kuşu, kapılır bir korkuya
Kalırsa dayanamaz bu soğuğa.
Serçeye tercih düşmüş illa,
Vatana sadık, dostlara müptela.
Ayrılık çok acı…
Dostluğa ihanet feci…
Göçmen: Gel, demiş serçeye
Uçalım bahara, bahçeye…
Serçe: Bekleyelim köyümüzde
Yeni günleri, taze baharı…
Göçmen: Ama kış acımasız, üşürüz
Aç kalır, hastalanır, ölürüz…
Gitmek nasıl ihanetse serçeye
Kalmak da öyle ihanet sevgiliye…
Karar vermişler, çıkmışlar yola…
Göçmen rahat ve güçlü…
Serçe alışkın değil, uzun uçmalara…
Göçmen, fırtınaya yakalanmadan uçmayı
Düşünmüş; serçe, yorgunluktan vazgeçmeyi.
Serçe: Duralım, kalmadı gücüm
Sana eşlik etmek mi suçum…
Göçmen: Durma, fırtınada ölürüz
Aşarsak okyanusu, yeni bir gün görürüz…
Son bir gayret, son çırpınışlar serçeden
Okyanus kıyısındalar, kendinden geçmeden…
Serçe: Artık gidemiyorum, yeter! ..
Göçmen: Dostluk burada biter…
OKYANUS ÇOK BÜYÜKMÜŞ…
Serçe ise çok küçük...
SERÇENİN SEVGİSİ DE ÇOK BÜYÜKMÜŞ…
Ama göçmen çok küçük...
Sonuç mu? ..
SERÇE SULARA GÖMÜLMÜŞ...
OKYANUSUN MAVİ SULARINDA
YATIYORMUŞ, BİR MİNİK SADAKAT...
YENİ BİR BAHARIN KOYNUNDA
UÇUYORMUŞ, KOCA BİR İHANET...
Hikmet ÇİFTÇİ
21.06.2010
*Bir hikayeden ilhamla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta