Teselli Şiiri - Şair Şehzade

Bir teselliydi istediğim
Dünyalara değer bir teselli
ver demeye dilim varmadı ya
Bir ona üzülür şu hazan gönlüm
Suskunluk benim sırrım
Yanlızlık benim saltanatım
Kime ne söyleyeyim ben
Kim anlar içimdeki beni
Kim tutar uçurumun kenarından
Kim sarar kim basar bağrına
..............
Sevdiğini söylemek
Ne kadar uzak şimdi bana
hep buruk kaldı içim bu yüzden
........................
Yaralarımı sarmak istedim bazen
Ağlamaktan usanmış gözlerim
Uzaklarda bir teselli aradı
Nerede bilmiyorum umut
Nerede bilmiyorum mutluluk
Belki uzak bir şehire
Belki hiç olmadı benim için
Bilmiyorum
Anlamıyorum
..................................
İnsanlar doğduğunda bir yıldız doğarmış deler
Ölüncede kayarmış yıldız o gece
Yani kaderi yıldızdaymış
Benim içinde doğmuşmuydu yıldız
Yoksa her şeyim gibi odamı yoktu
Yani ben aslında
Taa en baştan kaybetmiştim
................................
Mecnun desem değilim
Ferhat desem değilim
Peki kimim ben o zaman
.....................................
İşte böyle
Hep cevapsız hep sonsuz sorularım
Sonu olan aşklarım vardı hep yanımda
Birde kaybettiğim çocuğum umutlarım
Ne kadar uzak dersem diyeyim
Ensemde hep ölümün soluğu
Beni yaşatan da O
Beni öldürecekte O
Bana düşen istediklerimi hayal etmek değil
Yazılanları yaşamak hep böyle bildim
Çünkü istemek için umut lazım
Yürek lazım
Bende ne umut varnede yaşayacak kadar yürek
................................................
Şimdi istediğim şu garip gönlüme bir teselli
Ver demeye dilim varmasada
Kaderim bu elimden gelen değil.......