Teseli Şiiri - Mehmet Eyüboğlu

Karanlığın bittiği yerde
Görüyorum,
Bir umut var!
Nasıl etmeli de ulaşabilmeli,
Daha çok acı çekmeden,
Yıpranmadan yüreğim daha fazla..
Nasıl etmeli de oraya sızabilmeli,
Yağmur misali...
Karanlığın bittiği yerde
Biliyorum,
Sen varsın!
Yaşayabilmek var orda seninle,
Ve seninle ağlayabilmek,
Birde dokunabilmek saçlarına..
Sigara yerine seni çekerim içime,
Su yerine seni içerim,
Usulca sokulurum yanına,
Ve alnından öperim senin..
Ama şimdi;
Bir acı yel var bahçemde,
Bir de bitmeyen gecelerimde karanlık!
Haydi şimdi teseli et beni,
Her zaman ki gibi,
Ve söyle:
'Karanlığın bittiği yerde
Biliyorsun,
Ben varım! '
Peki
Ne zaman bitecek karanlık?