Teşekkürün Adresi? Şiiri - Cihat Şahin

Fanilerin gücü yok, halk etmeye bir şeyi!
Yalnız Allah yaratır, büyük küçük her şeyi.

Bütün hayır, maslahat, ondan gelir sadece,
Olur, inse dinlence, emr-i hakla her gece.

Maişetin medarı, gece değil gündüzdür,
İki büklüm işte kul, dört mevsimde gün düzdür.

Zemin perde nimete, yed-i kudret yaratan,
Sen topraktan bilirsen, yakar seni bu hatan!

Kadir değil ağaçlar, halk etmeye meyveyi!
Tanımazsan Mün’im’i, yedin demek ayvayı!

İkram eden o, Rahman, ne ağaçtır ne toprak!
Seni bilip, acımaz, gölge eden dal, yaprak.

Toprak değil sadık yar, onu sebep kılandır!
Gayrisini söylemek; cahilane yalandır.

Tektir Halık âlemde, doğa diye ilah yok!
Ne Tanrı var ne felek, bu gerçeği akla sok!

Felek yalnız bir yasa, biçme ona başka rol!
Öğren dini kur’an dan, tam şuurlu adam ol!

Minnet duyma esbaba, her senayı Hakka yap!
Her ihsanı ondan bil ve yalnızca ona tap!

Layık değil bir memur, teşekküre senaya!
Edilir mi hamd, şükür, ölümlüye, fenaya?

Müsebbeb’e müsebbip, bil sadece onları!
Vermeseydi Rab ilham, yapamazdı bal arı.

Haddimidir odunun, inse meyve yedirmek?
Mümkün müdür asmaya, ballı üzüm verdirmek?

Nasıl yapar inciri, çamur yiyen şu kökler?
O, insandan su ister, insan ondan ne bekler?

Gübre döksen dibine, ballar akar burnundan!
Fışkı nasıl bal oldu, bal mı kaynar karnından?

Kendi çamur yer iken, yavrusuna süt verir!
Mucizeyi bu tarzda, yalnız Allah gösterir.

Ne şuur var tekinde, ne akıl var birinde!
Yanlış ise, et ispat, “vardır işte görün” de!

Ne doğadır ne esbap, şükranların adresi!
Yöneltmezsen Mevlaya, oldun demek bir asi!

Cihat ŞAHİN
23.07.2010-İZMİR