Belli ki çok hatalar yaptım,
Belki beklemediğim şeylerin kıyısında durdum hep
Umudu müjdelediler yıllarca, umutsuzluğu göre göre
Kalbimde hep iyiliği yaşmaya çalıştım,
Kalbimde kırgınlığı da yaşadım, sevinci de
Bir doğruyu saydım yalan dünyada
Bir doğru çizdim hayatımda
Anlattım, anlatabildiğim kadar sevginin gerçekliğini
Ve çoğu doğruların doğru bile olmadığı çıktı karşıma
Bir gün karşıma çıkan bir melek değiştirdi hatıraları
Aslında yaşadıklarım mı? Yaşamak istedikleri mi? yönlendirdi,
Bilmiyorum.
Yaşanan onca acı ve yaşatılan onca güzellikler içinden,
Bir kere bile olsa beni düzgün bir çizgide yürümeye zorladıysa hayat
Şimdiki ben yapabildiyse hatalar ve hatıralar
Son kez umudu umut edebiliyorsam
İlk kez hayalini kurduğum aşkı, bu kadar gerçek yaşayabiliyorsam
Teşekkürler hayat, seni çok seviyorum
Kayıt Tarihi : 24.9.2009 06:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu yazının kendisi, hikâyedir bekçisi Anlatsam, anlatacak kadar bilmem cümleyi Ağlatsam, içim varmaz yazılacakların düşkünlüğüne Bir sahte yaşıyorsak dünyayı, ya da öyle sanırsak bir şeyi Her şeyi bildiğimizi sanıyorsak eğer, Bir kez daha düşünmeli, bir kez daha sarmalıyız bedeni Ve ufak tefek te olsa sevdaya bürünmüş bir yağız at gibi tutunmalıyız aşka Aşkı bir daha yaşayamayacakmış gibi....
![Mustafa Özbıyık](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/24/tesekkurler-hayat-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!