Bir yıl daha geçip gitti, arkasına bakmadan. Ama ben de boş durmadım, yaşadım.
Mutlu oldum, üzüldüm, kızdım, hüzünlendim, yalnız kaldım, kalabalıklardan yoruldum, gittim, geldim, koştum, kuşlara imrendim, çiçekleri kokladım…
O kadar çok şey yaptım ki, bir yılın aslında bir insan hayatı için ne kadar da uzun bir yol olduğunu anladım.
Gerçek manasıyla bir yıl yaşamak, bin yıl yaşıyor gibi yapmaktan çok daha güzelmiş, çok daha anlamlıymış, bunu anladım.
Teşekkürler Allah’ım ömrüme kattığın tüm bu güzellikler için teşekkürler.
Teşekkürler ailem, sevdiklerim, dostlarım, sizlerle bu dünya daha da çok yaşamaya değer.
Teşekkürler yeryüzünün canlıları, evrenin galaksileri, gökyüzünün bulutları, hepinize teşekkürler. Bu hayat siz olmadan ne kadar da anlamsız olurdu.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta