Teşekkürler Şiiri - Hanifi Kara

TEŞEKKÜRLER

En samîmi duygularla, özü candan bense size
Nasıl teşekkür eylesem, “gitme” diyen arkadaşlar.
Öyle mesajlar geldi ki, “vedâ çağrım” üzerine
Beni memnun eylediniz, sesim duyan arkadaşlar.

Sakın ola ki dışlama, içine sinsin sözlerim
Belki ufku aşındırır, baka/baka o gözlerim
Ayrılığı kolay sanma, bende sizleri özlerim
Kalpten kalbe elbet yol var, beni sayan arkadaşlar.

Aç insanlar hep burada, zannetme ki kalpleri tok
Sevgi, saygı bulamamış, herkes yemiş ayrı bir ok
Anladım ki avam için, faydasından zararı çok
Benim bu sözüm nefsime, bay ve bayan arkadaşlar.

Şeytan ile birleşerek, nefis kendine çağrıyor
Uykusuzluk yüzündense, herhâlde başın ağrıyor
Orda fazla uğraşanlar, değer kaybına uğruyor
Net zamanın mezbahası, nefse uyan arkadaşlar.

Elin kötü tavuğuyla, değişmesek hindimizi
Biz bize tuzak kurarak, yıkmayalım bendimizi
Bakın her şeyler ortada, aldatmasak kendimizi
Kâbus yüklü kem rüyâyı, hayra yoyan arkadaşlar… (*)

11/10/’11
Hanifi KARA

(*) Yoyma (mahalli) : Yorma