Teşekkür Ettim...Ama Git Diyemedim....
seni ilk kez yağmurlu bir kış gününde tanıdım..
sahibinin koyduğu adın yiğit.. bir bekçi köpeğiydin..
bağlı bulunduğun yerden dişlerini çıkarırdın yabancılara..
ilk gördüğünde ben de yabancıydım senin için...
sonra sahibini her gün ziyaret ettikçe alıştın..
artık bağlanmıyor, fidanlıkta özgür geziyorsun.....
ayaklarımın dibinde oturuyorsun..
ama sarman gibi de sevgi arsızı değilsin..
bugün sahibini ziyaret ettikten sonra
birlikte çıktık fidanlıktan..
ben sahile yürüyüşe, sahibin ise markete..
bizi bırakmadın sen de peşimizde...
yiğit sen beni yine çok onurlandırdın bugün....
yemeğini veren sahibin..hoş sende onun bekçisisin..
ama ben senin neyinim! ? ...
sahibinin peşi sıra fidanlığa geri dönmedin..
sahilde önüme geçtin..bana eşlik ettin..
teşekkür ederim ama yanlış ettin..
kah yavaşladın, kah hızlandın.....
ayazma'da mola verdiğimde, yanımdaydın....
bekledin...sana git dediler..
önce üzüldüm;
sonra fidanlığın bekçi köpeği olduğunu
bana eşlik ettiğini söyledim..
ve sana teşekkür ettim..
ama git diyemedim.....
I Can
I CanKayıt Tarihi : 20.10.2009 21:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!