Teşekkür Ederim... Şiiri - Didem Ayas

Bebektik, çocuk olduk.
Sokakta oynarken,
sokakları denetler olduk.

Anı defterlerinde,
Kitapların satırlarında,
Gazetelerin küpürlerinde
Film karelerinde,
Bilgisayar denizinde kaybolurduk.

Anı defterlerinden paylaşımı,
Kitap satırlarından doğruları,
Gazete küpürlerinde endişeyi,
Film karelerinde gizlediklerimizi,
Bilgisayar denizinde geleceğimizi yaşıyorduk.

Ne yapacağımızı bilmezken,
Ne yaptığını bilmeyenleri izler olduk...
Kaybolduklarımız içinde; yaşam savaşı verir olduk.

Kuşları gökyüzünde, balıkları denizde,
Papatyaları kırlarda bilirdik
Kuşları kafeste, balıklara akvaryumda,
Papatyalara, mezarlarda rastlar olduk...

Gözyaşı dökerken, kahkahalara boğulduk.

Yunustan sevdayı,
Mevlanadan hoşgörüyü bulduk...
Orhan Veliyle rakı bardağında;
Sezen'le hayatı yaşar olduk.
Aşkı bulduk, gözyaşı gördük;
Kaybettik, karasevda olduk...

Toprak kadar bereketi,
Gökyüzü kadar ulaşılmazı,
Bulutlar kadar dokunulmazı.
Güneş gibi ısıtanı, karanlıkta aydınlık olanı.
Okyanus kadar engin,
Denizlerde saklanan inci'yi,
Sevgiyi, dostu,
Candostu bulduk.
Umut ettik, hayal ettik,
Sarıldık, can olduk...
Kardeş olduk, abla olduk, abi olduk...
Bebektik, çocuktuk, gençtik, derken
Birden yolun yarısında olduk...

Bir fincan kahveyle, hoşgörülü, gülümsemeyle
Sana beni, beni sana katar
Bizi yaşar olduk.

Ben olmaya başladığım yolda,
Seninle gördüğüm güzelliği,
Seninle dokunduğum huzuru,
Seninle seslendiğim mutluluğu,
Seninle duyduğum sessizliği,
Seninle kokladığım baharı,

Bana verdiğin için,
TEŞEKKÜR EDERİM..