Teşekkür Ederim Şiiri - Sevcan Koyuncu

Yaşadığın son yirmi iki yılı bana verdin
Ve yaşadığın sürece
Biliyorum benimle olacaksın
Hep yanıbaşımda.

İlkokula başladığımda
İlk aşık olduğumda
Genç kızlığa ilk adımımda
Sen yanımdaydın.
İlk hayal kırıklığımda
Sessiz çığlıklarımı duyabildin
İlk ağlayışımda
Ufak hıçkırıklarımı paylaştın
Ve öpücüklerinle sildin göz yaşlarımı
Teşekkür ederim.

İlk sevincimi
Gözlerindeki ışıltıyla süsledin
Sıcak gülücüklerini
Hiç esirgemedin benden
Herkesin fark edemeyeceği
Ufacık şeylerle dahi
Mutlu olabilmeyi öğrettin bana
Teşekkür ederim.

Geceleri
Sıcak yatağıma yatırdığında
Yorganın içine sokup başımı
Ellerimle yastığımı sıkarak
Ağladığımı fark ettiğinden bu yana
Beni geceleri hiç yalnız bırakmadın
Teşekkür ederim.
Hüzünde ve sevinçte gülebilmeyi
Sabretmeyi
Güçlü olmayı
Ve hep öyle görünmeyi öğrettin bana
Teşekkür ederim.

Artık
Her aynaya baktığımda görüyorum
O zeytin gözlerini
Sense
Her yere benim gözlerimle bakıyorsun.

Ayrılıklar oldu
Ve sürdü
Herkesten daha güçlüydün
Ve bizlere güç veren yine sendin
Güneşinin batmasına izin vermedin.
Umutsuzluklarınla umutlandın
Umutlandırdın
Varlığını hep hissettirdin bana
Teşekkür ederim.

Sabahları sesinle uyandım
Sıcaklığınla uyudum geceleri
O güzel kahkahaların
Hep kulaklarımdaydı.
Gizli ağlayışlarımı görüp
Üzülme istedim
Sustum.
Karanlığını hiç belli etmedin bana
Mutluluğumuza engel saymadın
Teşekkür ederim.

Doğrularımda ve yanlışlarımda
Hayatımın hiçbir döneminde
Yalnız bırakmadın.
İyi bir dosta
Sırdaşa
Hiç ihtiyaç duymadım
Sen beni her zaman anladın.
Mükemmel bir insan
Mükemmel bir dostsun.
Annemsin en başta
Teşekkür ederim.