Teşekkür Ederim Şiiri - Murat Tufan

Uzaklarda görülen beyaz bir yelken
Ve alışmış tüm sessizliğine adanın
Kalbi yosun kaplı bir adam…
Hali bile yoktu el sallayıp buradayım demeye
Sadece bakakaldı denize..
Geçecekti…
Gidecekti
Ardındaki beyaz köpük dalgalar
O ufukta kaybolurken kıyıya gelecekti
ve yine bitecekti umut…
silinecekti kıyıya yazılı tüm iyi dilekler…
sonra denize döndü adam tekrar
beyaz yelkenler rüzgarla…
beyaz atlar gibi geliyordu denizden..
ya umut yolunu şaşırmıştı…
ya adam aklını kacırmıştı…
açıkta demirledi yelkenler
o akşam adam yelkenlere…
yelkenler adama baktı….
Işıkları yandı denizin ortasında beyazın…
Adam denizdeki yansımalarla uykuya daldı…
Sabah uyandığında yelkenler duruyordu..
Ada duruyordu..
Kıyıda yabancı bir flika duruyordu…
Adam hafifçe gözlerini kaldırdı
Başucunda güneş duruyordu…
İlk defa parlıyordu güneş adada…
Sanki mavi… mavi değil.. yeşil.. yeşil değildi…
Sanki her şey denizde dalgalar kadar beyaz…
Güneş kadar parlaktı….
Adamın başucunda bir peri
Yalan değil doğru…
Rüya değil gerçek bir peri…
Gülümsemeleri unutmuş adama ışıl ışıl bakıyordu….
Adam ben …
Deniz hayat….
Yelkenler bana gelişin…
Sen peri…
Gözlerin içimdeki tek güneşinnn…..
Beni adadan kurtaran tatlı peri….
Bütün teşekkürlerim senin için…….