Teşekkür Şiiri - Recep Yıldız 2

siz bilmez/mi/siniz
kıtlık yakamızın süsü
b/aşımızın belasıydı.

komşudan komşuya
yemekler taşınırdı
hele bir tadına baksın dı
gönül alma bahanesiyle
güzel olmuşmuları ekleyerek
sahanın kenarına..

elleri öpülesi analarımız
taştan aş ederdi de
eri varken
baş olmazdı
ele güne karşı...

tütünü kırışırdı emmilerimiz
dayılarımız
cıgaralar karaborsaya düşeli.
kağıdı olmasada
resim defterinin kopya kağıdı
yetişirdi imdada...

yırtılan kara lastiklerimiz
donlarımız
üstümüz başımız
kırk yamaydı
çok renkliydik vesselam

komşumuzun bahçesinde ne varsa
göz hakkı diş kirasına
mahallenin çocuklarınındı
her zaman .....

biz çocukluğumuzda
parayla hiç birşey al/a/mazdık
yoktu çünkü..

sabah kavga eder
akşam karanlığına kalmadan unuturduk.
başka mahallemiz yoktu çünkü

olan olmayanla kardeşçe
paylaşırdı
zengin kim fakir kim
bilmezdik.

bana bu güzel cocukluğumu yaşatan
mahalle büyüklerime
minnet ile
tüm değerlerine hürmetle
ellerinden öperim
ölenlere rahmet
kalanlara selam ederim ..
#yıldızreis