ŞİİRLERLE KATILDIK MAZLUMLARIN ÇIĞLIĞINA…
Yaşadığımız kürre-i arzın üzerinde biryerlerde kan ve gözyaşı vardı.
Topların betonların altında çocuklar vardı. Gözü yaşlı çaresiz analar vardı.
Bazıları görebilse de tüm dünyanın göremediği, duyamadığı bir dram vardı.
Bir ışık yakmak gerekti karanlığa. Bir meşale, aydınlık verecek bir çıra.
Bizim se sadece şiirlerimiz vardı… Hislerimiz, duygularımız.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
