I
Dilâ şimden girü dâmân-ı kûh-ı gam yatagundur
Seni böyle perîşân iden âşüfte dimâgundur
Sana kim didi meyden tevbe kıl kendi yasagundur
Temâşâ-yı çemenden men‘ iden dîvâr-ı bâgundur
Gönül-sûzân iden cism-i nizârun tâze dâgundur
Seni pervâne-i ‘aşk eyleyen kendi çerâgundur
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla