Sayısız dağlar aştım, yalın ayak;
İnsanlar tanıdım, sayısız çoklukta.
Şehirlerini gezdim, sokak sokak;
Birkaçı dışında hepsi yoklukta.
Doyurmuyor artık, yiyecekler insanları;
Isıtmıyor giysiler, üşüyen bedenleri.
Zalim rejimleri ve komuta edenleri;
“Öl” dese, ölecekler bir buyrukta...
Nizamettin Özel
Kayıt Tarihi : 15.2.2006 10:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!