bir yerde düşürdüm doğruları
arka cebimden
tesbih taneleri gibi dağıldı
çektiğim tüm ya sabırlar
bir yerde nihayeti var biliyorum
kayıplarımın
arıyorum
bulamıyorum
hangi köşedeydi gururum
gülümsemem
hayallerim
çıkmaz sokaklarda kısıldım
tarife hacet var mı
gökyüzü bu kadar netken?
kuzey yıldızı nerde
benim tesbih orda
biliyorum! ..
ben mahalle çocuğuyum
eteğim kirli
yüzüm pis
ayaklarım çamur
misketlerimi satalı yıllar oldu
değer bilmez bir çocuğa
değiş-tokuş pazarlarında
hep nankörleri aldım
bir tatlı söze kanmayacak kadar
yaralı kalbim
boşuna uçar martılar arkamda
bilirim istedikleri somunu
şimdi
ayran bir gönlün suyunda
boğulurken
hangi balık takılır oltama
sözlerimi dizdim yollara
kaybetmesinler izimi diye
beni ararken
cahilin biri
sevmek kelimesini yemek sanmış
yemiş
doymayan midesine
kaçmıyorum
kaçmayacağım
savaşsa çektim bayrağımı
mehterde benim atlıda
kılıçta benim kında
suda benim havada
ölümde benim toprakta
selvide benim mezarda
gelin savaşa
içimde biri dağa çıkıyor bu gece
durdursun bakalım
kim eline silahı verdiyse
korkmadan
biliyorum bir adım ötesi uçurum
ama uçmayı biliyorum artık
akbabalar korksun kanatlarımdan
ruhumu sattım
bir imameli tesbihe! ..
22/01/2007
Ayten KarakaşKayıt Tarihi : 22.1.2007 14:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen yanlış bir cevap vermektense, susmak daha iyidir...Susuyorum hala...
satırbaşı uygulaması, zorlaştırmış.
okuyan yazana kolay ulaşamıyor.
güzel şiir, temayı sevdim diye, iyi anlamak istedim.
sevgili Ayten Karakaş, yaşamak, senin sayfanda tanımladığından biraz daha güzel. savaşma isteğin de var. iyiler de var. çok seyrek. ama var. yüzünü onlara çevir.
ölümüne değil, ölmemecesine savaş ki, bir değil, bir çok zaferler kazanasın.
i.durmuş
TÜM YORUMLAR (1)