Tesbih Taneleri Şiiri - Ergün Bektaş

Elinde ipi kırılmış dağılmış tesbih taneleri gibi
yüreğinden kopmuşum
dağılmışım her bir tanem ayrı ayrı yerdeyim ben.

Belkide sürgün edildim göylünden
kuru ekmeğe muhtaç gibi
şimdi sana muhtacım ben.

Şu ilmikler nezaman kördüğüm oldu
açılması çok zor
bir kördüğüm oldum sana ben.

Şimdi ayrılık bana diyorki
yürü ey bir zamanların ayrılmayanların ötekisi
bak şimdi elimdesin işte
hoş geldin yokluklar diyarlarıma.

Ne olur söyle
bidaha dizilmezmi ipine tesbih taneleri
bulunmazmı kaybolan boncuklarımız,

Hangi mevsim bu
bugün günlerden hangisi
sensizliğin kaçıncı döngüsü,

Seni arıyorum
yaşamaya çalıştığım tenha dünyamda
sendinya benim kimsem
akrabasızım şimdi,

Acılar gülüyor bana
kahkahası tıkıyor kulaklarımı
cam kırıkları kesiyor sol yanımı
sızlıyor kalbim
acıyor yüreğim
gelmediğin günler boyu yürüyorum yokluğunun patikalarında
eyik yollardayım şimdi
sensizim,sensizim,sensizim,

bir ben varım birde ayrılığın kurşuna dizdiyi sevdamız,

Hadi
hadi ey sevdiğim hadi
bul boncuklarımızı
hadi diz tekrar ipe bizi
aç kördüğümlerimizi
dağılmayalım böyle
tesbih taneleri gibi
tesbih taneleri gibi,

şiir
Ergün bektaş