Teşbih Şiiri - İhsan Turhan

Od’u ile yanmadan aşk ne kadar yazılsa
Okuyanın nezdinde duygusu öksüz olur
Su üstüne şekerle gökkuşağı çizilse
Şeker eriyip gider kaybolan eskiz olur

Sinek elbet sinektir arılığa özense
Malum balı yapamaz tabiat bir düzense
Yani güzele giden izan ve de mizansa
Yaptım oldu dediği çiğnenmez sakız olur

Çalışıp öğrenmeli yok ise kabiliyet
İkisi de yok ise arzı olur eziyet
Hatır vardır diyerek göstersen iyi niyet
Namaz nedir bilmezse sanmayın hafız olur

Elbet işin ustası anlatmazsa olmayı
Aynı tutup gül ile bahçedeki çalıyı
Olmayana sererse alkış denen halıyı
Bence o da çalıyla hasletten ikiz olur

Uğurlu böcekleri keneyle bir tutmakla
Pişirerek kargayı sunayla bir tutmakla
Kabaran kurbağayı danayla bir tutmakla
Sanmayın ki kurbağa besili camız olur

Nefis denen şeytanın belini kırmayanın
Haklıya taşlıyorken haksıza vurmayanın
Hasedinden güzele hakkını vermeyenin
Tereddütsüz diyorum adı da hırsız olur

Teşbihte hata olmuş sürçü lisan var diyen
Hatayı gösterip de düzelt öyle dur diyen
Eğer ki düzeltmezsen bu köy sana dar diyen
Üstadın kalbimizde ismi de nafiz olur