Tesadüfün Rengi
Kalabalığın içinde yürüyordum,
Düşüncelerim önümden akıp giderken.
Bir ses, bir dokunuş,
Bir köşeye çekti beni usulca.
"Fark ettin mi?" dedi gülümseyerek,
Gözlerinde küçük bir oyun vardı.
O an baktım kendime, sonra ona…
Aynı renk, aynı ceket.
Gülüştük,
Sanki kader küçük bir oyun oynamıştı bize.
Ne tuhaf, dedim içimden,
Bazen bir ceketin rengi bile
İçimizi ısıtabilir.
Sözlerimiz azdı, tebessümümüz bol.
O an ne zaman biter bilmiyorduk,
Ama biliyorduk ki,
Bazen mutluluk,
Küçücük bir tesadüfe sığabiliyordu.
Kayıt Tarihi : 15.2.2025 22:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biz aynı kurumda çalışıyorduk ama farklı katlardaydık. Onu bazen koridorda, bahçede görürdüm ama özel bir sohbetimiz olmamıştı. O gün, beklenmedik bir şekilde bizim kata geldi. Önce fark etmedim, ama sonra yaklaştığını hissettim. Hafifçe gülümsedi, bakışlarında oyunbaz bir ifade vardı. O gün sıradan bir yürüyüşün içinde kaybolmuştum. İnsanlar geçip gidiyor, hava ne sıcak ne soğuk, tam kararında… "Fark ettin mi?" dedi. Önce anlamadım, sonra gözlerim üzerime düştü. Aynı ceket… Aynı renk, aynı kumaş… Küçük bir şaşkınlıktan sonra istemsizce gülümsedim. O da güldü. O an, konuşmadan paylaştığımız bir şey vardı. Belki de hayat bazen böyle küçük sürprizler yapardı. O kısa an, içimde bir şiire dönüştü...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!