Tesadüfleri Severim
Tesadüfleri severim, hatırlatmak için yeniden kapını çalan saran şeylerin bir bütünü bilirim. Unutup gittiğini bittiğini sandığım anların, tekrar gözden geçirildiği hatıraların yeniden canlandığı anları çok yaşadım, geçmişi yaşamak geçmişi yaşarken, bugünü güzelliklerle dolduramamak acı verse de, dün bugünün acısını içinde barındırsa da, önümüzdeki maçlara odaklanacağım diyerek daha iyisini yapmanın kapısını açtıracağım dileğiyle az da olsa gülümsetiyor, siliyor acıları, yanılgıları. Düşündüklerimi tek başına gerçekleştirmek yerine, düşündüğü yanımdaki ile paylaşarak beraber gerçekleştirmeyi artık düşünüyorum.
Her şeyden önce bizi mutlu edecek, davranışların tarzının ne olması gerektiğine karar vermeliyiz baş başa, bütüne beraberce bakmak, bizi mutlu edecek olanın ruhunu beraberce kavramak ruhumuza katmak teferruattan öte, bizi saracak olanı beraberce bulmanın yolunu aramalıyız. Yoksa kendim tek başına bunu gerçekleştirmeye çalışmakla uğraştıkça, yeterli gelemiyorum tek başına ve bu nedenle hep yalnız anılarla baş başa kalıyorum, yolları sarp yokuşları aşamıyorum. Kendi şahsiyetimi içine kattıkça diğer şahsiyeti yok etmekte ve yanımdaki şahsiyetin şahsiyetiyle beraber bir arada tutarak içine katmadan bir anlamı olmuyor, ahenk unsurunu aynı bakış açısıyla içine katmadıktan sonra şahsiyet, şahsiyetsizliği doğuruyor. Aradaki bağlılığın ipini gücünü anlamını koparıyor şahsi bakış açım, en güzeli ikimizin şahsi bakışını ahenkle donatarak ortaya bir şahsiyet çıkarak, farklılığı ortaya çıkararak var olmak derim hem de bunu belki daha çok severim gülümserim gülümsetebilirim.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta