bir çocuk, bir fidan ekiyor
yavru kuşlar yuvadan uçuyor,
tam altından bir kadın geçiyor...
çocuklar çok hevesli can olmaya,
kuşlar doğuştan yetenekli uçmaya,
kadın ise tesadüfen geçiyor.
...
kadın geçiyor, az ötede bir çukur,
çukurda biraz su,
suyun başında bir kedi,
susamış, çok belli.
çukura yağmur suyu dolmuş,
kedi susadığı için içiyor,
kadın ise tesadüfen geçiyor.
...
birazdan kadın bir evin önünde,
bir adam yerde uzanıyor iki büklüm,
önünde birkaç parça ekmek, taş gibi
ekmeğin başında kuşlar, iş gibi!
adam evsiz kalmış çok belli,
kuşlar bir parça ekmeğe bekleşiyor,
ekmek de dünden kalmış, sertleşiyor,
kadın ise tesadüfen geçiyor.
...
çok geçmeden kadın bir antikacının önünde,
antikacı köşebaşında, ucu ara sokak,
ara sokakta ise bir çöp kutusu,
çöp kutusuna bir saat atılmış,
kutunun yanında bir mektup, yırtılmış.
antikacı ihtiyar yorulmuş, belli
çöp kutusunu bilerek oraya koymuşlar,
saatin vadesi dolunca böyle atılıyor,
kalbi kırık biri ise hala mektup yazıyor,
kadın ise tesadüfen geçiyor.
...
işte kadın,
o çocuğun ektiği fidan ağaç oldu,
yuvadan uçan kuşlar, yuva kurdu,
yazık ki kediye bir araba çarptı,
evsiz adam ise öldü açlıktan,
martılar da haliyle göçüp gitti artık,
antikacı ihtiyar emekli oldu dinleniyor,
çöp kutusunu da kaldırdılar bakan olmayınca,
saati meraklısı aldı, saklıyor,
ben ise hala mektup yazıyorum,
peki sen, şimdi nereden geçiyorsun?
Kayıt Tarihi : 14.10.2021 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
2016 yılında yazmış olduğum şiirin 2021'de revize edilmiş halini buraya yüklemek istedim, sevgiler.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!