Marifet gerektiren bir işti gerçekten yerden kalkmayan yüzümü gülümsetebilmek
Elinle koymuş gibi buldun ama sen büyüdükçe kaybettiğim sevinçlerimi tek tek
Lafını esirgemeyen o kahpe felek yüzüme vurdu canımı yakan her gerçeği
İyiki sen tuttun elimden yoksa çoktan düşmüştüm ben tutunacak neyim kalmıştı ki
Konuşmadığımız hiç birşey kalmasın senle zaten paslandı duygularım dura dura
Emin olmadığım öyle çok şey var ki aşk üstüne gel hepsini yeniden öğret bana
Temiz kalmış kaç yürek var ki hem bugün adına hiç düşünmeden aşk diyebileceğim
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta