Tesadüfen Dünyalı Şiiri - Muhammet Üresin

Marifet gerektiren bir işti gerçekten yerden kalkmayan yüzümü gülümsetebilmek
Elinle koymuş gibi buldun ama sen büyüdükçe kaybettiğim sevinçlerimi tek tek
Lafını esirgemeyen o kahpe felek yüzüme vurdu canımı yakan her gerçeği
İyiki sen tuttun elimden yoksa çoktan düşmüştüm ben tutunacak neyim kalmıştı ki
Konuşmadığımız hiç birşey kalmasın senle zaten paslandı duygularım dura dura
Emin olmadığım öyle çok şey var ki aşk üstüne gel hepsini yeniden öğret bana
Temiz kalmış kaç yürek var ki hem bugün adına hiç düşünmeden aşk diyebileceğim
Üstüne alınma hiç sen ki benim tesadüfen yeryüzüne düşmüş en güzel meleğim
Yüreğimde nereye koysam seni bilemiyorum böylesi saf aşkı hiç görmedim ben
Ele güne açamam ki derdimi adını bile anmıyorum kirlenmesin diye hem
Mahzenlerine en kuytu köşelerine sakladım seni kalbimin görmesin hiç kimse
Düşmesin o güzel yüzüne tek damla yaş en nihayetinde mutluluktan olsa bile
Uzun hikaye anlatması demiştim ya sorma bana senin bendeki yerini diye
Masallarda bile böylesine saf bi kahraman yok ki seni nasıl getireyim dile
Adını koymuyorum hiç bu hikayenin sen yaz sen oyna senin kalbimde ki her perde
Nasıl istersen öyle bitir beni senle tanıdı zaten kalbim aşkı bunca yıllık ömründe