Hani bazen;
Yolda karşılaşıyoruz ya,
Senin de diğer herkes gibi,
Tesadüf sandığın o yaldaki,
Karşılaşmamız.
Hani bazen;
Merdivende karşılaşıyoruz ya,
Senin tesadüf sandığın;
O merdivendeki karşılaşmamız.
Bu hayatta hiç bir şey;
Tesadüf değil.
Hiç bir şey tesadüf değil.
Bizim yolda karşılaşmamız;
Tesadüf değil.
Ya da bizim merdivende karşılaşmamız;
Tesadüf değil.
Hatta bu hayatta yaşadığımız,
Hiç bir şey tesadüf değil.
Çünkü her şeyi biz yapıyoruz.
İnsanlar yapıyor.
Yaşadığımız her şey gerçek.
Tesadüf değil.
Biz yolda karşılaşalım diye;
Bekliyorum seni saatlerce,
Bekliyorum, bekliyorum, bekliyorum...
Yoksun dışarlarda.
Bekleyeli kaç ay oldu bilmiyorum.
Hala bekliyorum.
Ama sen yine yoksun;
Dışarılarda.
...
Kayıt Tarihi : 8.11.2020 12:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Özlem ve aşk beraber yaşanınca insan ne yapacağını bilmiyor sanırım. İnsanların kendilerine engel olamadan yaşattıkları duygular, insanları kendilerine engel olamadan yanlış davranışlar sergilemelerine neden olabiliyor...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!