Tesadüf Şiiri - Kardeş Metin

Karanlık bir odada otururken
Perdelerin arasından süzülüyor ay ışığı
Tam da üzerine düşüyor kitabımın
Tam da Hayyam’ın şu dizelerine
“Ey Sevgili bir pergele benziyoruz ikimiz
İki başımız var ama bir bedenimiz
Şimdi bir noktanın çevresinde dönüp duruyoruz ama
Sonunda bir noktada birleşeceğiz”
Tesadüf diyip geçiyorum ama
Farklı söylüyor yüreğim
Arıyorum bir umut her yerde
Senin döneceğine dair
Çeviriyorum sayfaları yavaşça
Bir avcı gibi tesadüf peşinde
Yeter diyor artık Orhan Veli
Kapattırıyor kitabı bana şu dizelerle
“Bakakalırım giden geminin ardından
Atamam kendimi denize,dünya güzel
Serde erkeklik var,ağlayamam”