Hayat,garip tesadüflerle dolu.Kimi zaman acı veriyor insana,kimi zaman buruk bir tat bırakıyor,kimi zaman ise hayatın anlamını değiştirecek kadar mutlu ediyor...Elbette ki; bu tesadüflerin ortaya çıkış şeklini belirlemek, elimizde değildir.Bana sorsalar,neyin tesadüf olmasını istersin diye; cevap veremem belki de.Belki de, en olası şey aklıma gelmez, tesadüf adına...en çok gerçekleşmesini istediğim şeyi düşünemem.
Hiçbir tesadüfün olmasını istemiyorum
aslında.Ayaklarım nereye hükmederse,beynimide o yana uyarlıyorum acı çekmemek için belkide..Yalnız kalmak için kaçtığım her kuytu köşede,acı bir tesadüfle karşı karşıya kalmak istemiyorum..Tesadüflerin, beni değil benim tesadüfleri oyalamam lazım artık..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta