Tesadüf Şiiri - Dr İlhame Müslümova

Mən ki inanmazdım təsadüflərə,
Bilməzdim çevrilər, qismətim olar.
Elə bağlanaram, elə sevərəm,
Bircə gün görməsəm, çox çətin olar…

Fərqi yox, biz necə qarşılaşmışdıq,
Tale bu görüşü necə qurmuşdu.
Nə fərqi həmin vaxt saat neçəydi?
Mən səni görəndə dünya durmuşdu…

Kiminsə başına gəlsəydi bu iş,
Deyərdim yuxudu, ya da nağıldı…
Kim necə inansın…..bir təsadüfdən
Bu boyda məhəbbət necə doğuldu?!

İlk dəfə üz- üzə gələndə mənə
Tanış gəlmişdinmi, baxıb gülmüşdüm?
İndi anlayıram, xəyallarımda
Bir ömür mən sənə doğru gəlmişdim…

Deyirlər, həyatda rastlaşdığımız
Bütün təsadüflər zərurət imiş,
Hər şeydə bir hikmət yatırmış demə,
Təsadüf özü də bir fitrət imiş…

Təsadüf deyilmiş səni görməyim,
Yadımda qalmağın təsadüf deyil…
Öncədən düşünüb bunu Yaradan,
Qismətim olmağın təsadüf deyil…

Səni mənə yazan taleyə, bəxtə
Hər dəfə, hər dəfə şükür edirəm…
Mən ki inanmırdım təsadüflərə,
İndi təsadüfə şükür edirəm!