Tesadüf Şiiri - Damla Us

Tesadüf deyiverdim aklıma düşünce
Rüyama girince sen, guguklu saat öttü de
Bana mısın demedim, tesadüfen dedim
Sonra bir rüzgar esti
Bir yaprak usulca kaldırımın üstünde dans ederken yolumu gözledi
Çağrısına ayak uydurmamak ne mümkün!
Yavaşça yürüdüm bana açtığı yoldan
Kulağıma sesin geldi, bir şarkı
Adı Hasret
Aynı şarkı çaldı, tesadüf dedim
Sen inanmazsın tesadüflere bilirim
Ben inanmayı seçtim
Aksi mümkün değil!
Tesadüfün gücünden kaçmadan yaşamanın imkansızı ile
Yolumu gözleyen yaprağın ölüsü
Sensiz olmaya alışmış bir kalbin yalnızlığı ile başbaşayım
Şimdi gelmiş bana gönlündeki sevdadan bahsediyorsun
Senin şimdiki yolun, benim geçtiğim yolken
Nasıl biter bu yanan gözyaşı?
Yangın yeri olan kalbimde aradığın bir iz
Artık çıplak bedende, göremediğin tenimde
Ben çoktan kabullendim, tesadüf deyiverdim
Sen ise yaralı yerde, yaprağın ölüsünde gizlenmiş ağlıyorsun
Aşıkların maşuklarına kavuşması için gelmiş olsa da bu sonbahar
Gene olmasın bu da tesadüf?