Terziler Şiiri - Cağlar Akarsu

.
Nice ciddiyetsiz insanlar gördük,
Bazı köşe başlarında bekleşen,
Üzerlerinde ki libasları dar geldi,
Sıkışmış kalmışsa kişilikleri,
Boyunlarında tasma oldu töreleri,

İnsan bu değil mi? ?
Şehirlerde taş yığınları,
Yaşanırken değişik kültürler,
Bir yörenin insanı, diğerine özendi,
Giysileri üzerlerinden döküldü,
Diktirecek kumaşları kaybettiler.
.....
“Her taş yerin de ağırdır” diye,
Gelmiş –geçmiş tüm atalarımız söz etti,
.....
Terzi elinden, çıkmış elbise uyarsa,
Kumaşın görünüşünde zarafet vardır,
Konfeksiyon işi, çizgili “daltonlar”
İkiz kardeşlere benzedi de, durdu.
.....
Rumeli türküsü, okursa eğer Antep’li
Şivenin altında kalmış çıkrık gibi,
Dönerken bin bir ses çıkarır, durur.
Ciyak ve gıdak ederken saz inledi,
....
Ciddiyet bir gömlek, olsa,
Yunus gibi mısralardan çıkararak,
Üzerimize değil! ruhumuza kazısak,
İnsan bu, daha güzel görünür.
<<< İnce dokunur ve ince örülür.
....
14/haz /2003