Terzi Ahmet’in dükkanında sabır
Odun kömürlü ütüden tüterdi.
Kumaş yerine teğel teğel zaman
Hapsolmuş nice umudu dikerdi.
Buğulu camlar ardında insanlar
Petek dolduran arılar misali,
Göğe uzayıp giden sohbetlerde.
Damla damla bal biriktirirlerdi.
Geçen gün duydum, Ahmet usta ölmüş.
Üstüne olsun Allah’ın rahmeti.
Eminim orda camları buğulu
Bir dükkandadır, elinde dikişi.
Kayıt Tarihi : 28.8.2012 00:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Daha ilkokul öğrencisi iken yanında iki yaz tatili çıraklık yaptığım Soma'nın en eski terzilerinden ve en eski dindar uyanış temsilcilerinden merhum Ahmet Tırpan'ın ruhuna ithaftır.
![Sedat Kaynak](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/08/28/terzi-ahmet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!