Tertip Şiiri - İsmet Bozkurt

Vatan borcu ödeme zamanı gelmişti
Tam yedi kişiydik köyden
Asker olmanın heyecanı içindeydik
'Asker oluyorduk asker'
Vedalaştık, kucaklaştık, el öptük.
Kimimiz gülüyorduk heyecandan,
Kimimiz gözyaşı döktük.

Sende ağlamıştın tertip
Anan yoktu hasret kınası yakacak
Bir baban vardı
Sen gideceksin oda yalnız kalacak
Evin ocağını yakacak.

Artık teslim olmuştuk vatana
Kimimiz batı, kimimiz doğuda
Eğitim, nöbet, görev
Günler böyle geldi geçti
Bayramda izin almıştım
Yakınlarımı, arkadaşlarımı hasretle kucaklayacaktım
Köyüme vardım büyük bir hevesle
Varmaz olaydım

Haberini aldım tertip, yüreğim yandı
İçime ateş düştü, nerde diye sormaz olaydım
O hain kurşundu seni yere düşüren
Kanı beş para etmeyenlerin kurşunuydu
Şehadet şerbeti içiren.
Önce seni, sonra bizi yaktı tertip.

Babana vardım hal hatır sormaya
Yüzüne bakamadım, başımı kaldıramadım
Nasılsın diye soramadım.
Çünkü hep beraber gitmiştik
Ama ben tek vardım karşısına.
Sonra eline uzandım öpmek için
Hala yüzüne bakamamıştım
“ Başın sağolsun” dedim öptüm elini
“Oğul dik dur, Vatan sağolsun, siz sağolun” dedi
Gözünden iki damla yaş aktı
Bakakaldık öylece sustuk.
Bir müddet sonra hafiften tebessüm etti
“Bayramımız kutlu olsun” dedi

Titriyordum, tüylerim diken dikendi
O anı yaşamak öyle zordu ki tertip
Nereye baksam sanki sen duruyordun karşımda
Bembeyaz bayramlıklar içinde
Sevdiğini, aileni ve arkadaşlarını bırakıp gitmiştin
Elimden bir şey gelmiyordu

Altı kişi geri döndük bir sen yoktun
Böylemi olmalıydı bayram günü
Sana yardım edemedik, yanında değildik
Sadece mezarına bir bayrak, bir gül ve Fatiha bıraktık.
Ruhun şad, mekanın cennet olsun.