Tertibim Şiiri - Necmi Ünsal

Şu fani dünyada O benim
Tek tertibim.
Konuşunca bülbül gibi şakır.
Uzun boylu değil saçı da kır,
Tam benim tipim.
Bir dosta sahibim.
Göbekli ama sayılmaz şişman.
O da bu durumdan çok pişman.
Biz bu gurbette kısık sesleriz.
Ruh fırtınasında meltem nefesleriz.
Huyu vefasıyla kaim.
Dostluğumuz sonsuza daim.
Şen şakrak, neşeli bir insan.
Dostluğu bana bir ihsan.
Hem konuşur laz lehçesinde.
Kara lahana yetiştirir bahçesinde.
Kılıbık değildir bana benzer.
Ama oklavayı çabuk sezer.
Tertibim, başımıza düştü
Saçımıza üşüştü
Gurbette her gün için bir ak.
İstersen aynaya şöyle bir bak!
Sakın ha üzülme!
Üzülüp de süzülme!
Yapamaz hiçbir kuaför bu saçı.
Sonunda dört-sıfır alırız bu maçı.

19 Mart 2004 Cuma, Danımarka-Koge 18.27