Tersten Yaz Bizi Şiiri - Fizikçi Ahmet

Sen kağıt ol, ben kalem, tut beni.
Gel yanıma beraber yazalım bizi.
Bazen yaz, bazen karala kendini.
Hoşuna gitmezse, baştan yaz bizi.

Bak başladın, seni seviyorum diye.
Sonu iyi bitmiyor bu cümlenin niye.
Kağıdın her yeri çizikler içinde yine.
Sevmek yetmezse, tersten yaz bizi.

Bu sefer sende yazmaya alıştın gibi.
Yok yere elin titremiyor, eskisi gibi.
Çevir sayfayı, göründü kağıdın dibi.
Kalem yetmezse, gözlerinle yaz bizi.

Sen hep yaz, okuyan elbet bulunur.
Şelalenin suyu gölün içinde durulur.
Aşıklar dağında gece sofralar kurulur.
Kimse gelmezse, yine de sen yaz bizi.