Tersten Esen Fırtına Şiiri - Mehmet Çoba ...

Hay kubbesi yıkılası, temeli ters dönesi
Kapısından yobazların girdiği
Köpek azmanlı
Kan kokan sırçadan saray
Aç bir canavarı anımsatan görüntüsüyle
Kocaman ağzını açmış, yaşamı yutuyor
Yasaklı özgürlükler uğruna bedel veren
Halkın üzerine ateşten öfke, alev kusuyor
Yaralara sancılar saplanmış birçok acı var
Köşe-bucak her yer ceset dolu
Şehir yanıyor
Düzenin mağdurları
Onurlu direnişleriyle Cizre-vari tarihi bir destanın yazıyorlar

Şehri saran tank, top seslerinden kulaklar uğulduyor
Çocuklar korkuyor, kuşlar ürküyor, evler sarsılıyor
Dinmeyen acılar çoğaldıkça çoğalıyor
Kanla yunulan
Bataklığın en derinin yerinde
Mazlumların, Kürtlerin
Soğuk cesetleri
Öylece kalakalmış
Tersten esen fırtına ağlıyor
Günlerdir güneş hep yas tutuyor
Silopi-vari isyanlarıyla onurlu olanlar dağlara, geleceğe koşuyor

Soysuz olan yine dini kullanıyor, yine zulmün alkışlıyor
Zalim olan halka zulmü reva görüyor
Vurgunu vuruyor
Özgürlüklere yasak koyan zihniyet
Akıl tutulmasına yakalanmış
Yine kötülük yine katliam işliyor
Gözler yıldızları görmesin diye
Aydınlığı darağacına çekmiş
Her yer karanlık
Devran zulme karşı çırpınıyor
Diyarbakır günahlar şehri değil adeta mezar şehri olmuş
Her yer bir Silvan her yer bir Sur her yer Kürdistanlı bir isyan

20.04.2016
İstanbul