Sözüm dizginleyip takar yuları
Evirir-çevirir tersine çeker
Bahçeme diktiğim ayvayı, narı
Asırlık çınarı kökünden söker
Hedik suyu ile yıkanmış yüzü
Meri keklik gibi sürmeli gözü
Kobra ıslığına benzer her sözü
Düz yolu bırakmış kayada seker
Bir gün bakıyorsun evliya,veli
Bir gün bakıyorsun deliden deli
Peruğu düşünce göründü keli
Süpürgeyle saçlarına fön çeker
Bu kütüğün kabuğunu soymalı
Keser alıp sazım gibi oymalı
Döş yerine beyaz ladin koymalı
Törpüler yontarken el akort çeker
Sözü bir açtımı gıybetten -zandan
Dilinden bal akar sohbeti candan
İnsanı çıkarır dinden imandan
Rot -balans tutmayan bu patlak teker
Ahmedim ne gecem ne de sabahım
Takatım tükendi bitmedi ahım
Himmet et ey pirim,yardım et şahım
Bu zalim beni de kendine çeker
Kayıt Tarihi : 7.7.2007 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ölçülü, kafiyeli, anlamlı. Gereksiz kelime yok.
Ah ne olurdu şu hececiler, tekrar eden kafiye kelimesini (çeker) şiire kusur saymasalardı.
Ben beğendim. Kutlandınız Sayın Koçer.
TÜM YORUMLAR (8)