Ters Şiir Şiiri - Reyhan Karayel

Geç kaldım olmayışının sabahına
Özürler diledim bütün iyiliklerime,
Yapamıyorum dediğim her şeye bir çizgi çektim.
Uçurumun kenarına gittim, düşmemek için
İntihar ettim yeni başlangıçlara,
Umutsuz yarınlarıma sevinçle koştum.
Sonlandırdığım her şeye yeniden başladım.
Hayatımın döngüsünden saptım.
Saptırıldım hayatın satırlarında ölmemek için.
Kötülük ettim kendime;
İçimdeki nefreti kusmak için
Küp kök buldum hayat damarında
Düşmanlarıma iki el ateş attım:
İçin için kalbim
Ve niçinlerin elinde felsefe taşıydı
Esrarengizliğim!
Ezdim kendimi
Öldürmeye çalıştım, bir kaşık suda boğarcasına
Olmayacak hevesler
İsteğimi kamçılayan tabular
Yaşama isteğiyle uyutulan tabutlar
İçimdeki iradenin başıboşluğunda…
Beni acıya sürükleyen klitoris
Okşayarak öldüren bedenlerden
Rol çaldı
Sahte romantik hikâyemiz
Bitti,
Baş aşağı ters kaldı bu şiir!
REYHAN KARAYEL RUHUN SEFARETİ