Ters Rüzgar Şiiri - Abdullah Bedeloğlu

TERSİNE ESEN RÜZGÂR

Neden içimize doldu kuşku?
Ah! Girdap şehir boğmuş ufku.
Düşünmez mi kimse akşam olunca
Rüzgâr neden tersine esmiş asırlarca

Hani Hz İsmail’e Zemzem bulan Hz Hacer?
Elimize hüznü koyan kimin eli?
Nerede ellerin en güzeli?
Örtü kaydı, çözüldü tılsımlı gizler.

Bakakaldım giden geminin ardından
Gelmiyor ne Cleopatra, ne de Saba Melikesi!
Yalnızca hatıraymış Ave Meria Busesi
Öyle gel ki Hürriyet! Ayrılmayalım aydın yarından

Arzusu, hatırası başka güneşi görmeyen şehirde
Dilde Hz Muhammed, kalpte Hz İsa olanla
Nasıl yaşanır kiralık katil ve riyakârlarla
Esirlik bedava olunca hürriyeti yaşatmaya çalışmak beyhude

Dünyayı sarmış bir boşluk, kaos ve talan
Sen beklerken kibleden esen bir rüzgar
Medet diye sarıldığın tarihi yadigar
Koyunu bırakıp seni eder kurban

Kollarını açmış beklerken rahmet
Kaçıp cellâda koşar ihanete minnet
Kardeşi, oğlu kesmek olmuş vahdet
Etme şikâyet yok olmadan şirret

Siyasetin, erdemin iki tarafı boklu değnek
Onu sever sadece papaz kral sinek
Amacı haramzadeleri seçerek saltanat sürmek
Tahir kimse kirletmez vicdanı şerre minnet ederek

Abdullah Bedeloğlu