Gün oldu, maviliğini unuttu gökyüzü, kimisi mavi olan gökyüzüne yazdı kimi de karanlık dünyasına yazdı bütün ayrılıkları,
Toprak suya hasret kaldı, bulutlar maviliğini özledi,
Ölüm, beden seçmekte zorlandı, güneş doğmak istedi ama puslu ve dolunaylı gece buna izin vermedi,
Kalemi güzel tuttuk ama yazmayı beceremedik,
Bedenimiz ağladı da ruhumuz kan savurdu etrafa.
Gidişin, henüz kabuk bağlamamış yaraya tuz basar gibi geldi.
Hadi gel bana bir gece vakti çal yüreğimin en güzel parçasını
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta