Ters Düz Şiiri - Yorumlar

'Ben' dediğimiz şey....

Hani psikolojide id,ego, süperego filan şeklinde tarif ve tasnif edilen 'kendimizlik' dediğimiz kavrayışımızın cesamet bulduğu mekan neresidir?

Beynimizin veya kalbimizin içinde bir micro kara noktacık ile mi sınırlıdır?

Yoksa ben dediğimiz yer, beden dediğimiz bu kütleyi saran , paketliyen dış derimiz ile mi mahduttur?

Beynimizin ürettiği fikirlerin mi, yoksa kalbimizin varabildiği o hayal dediğimiz ufukların mı?

Sınır kabul edilmesi gerekir benlik denilen hacmin evrenle kendimiz ayrışımının arakesitini betimlemeye.

Bu sınır ayrışması için ne kadar çok çaba sarf etmiştir insanlar.

Göz yetmeyince dev teleskoplar o da yetmeyince uzaya atılan
görüntü uydularına başvurmuştur.

Söz uzar gider bu bağlamda..

Okuduğumuz şiir ben in mekanına değinse de daha ziyade kimlik
yönüne, kimliğin kadın oluş vasfına yönelmiştir.

Varoluşu kavrayışa varoluşun sınırlarına ait keşif organları olarak andığımız beyin ve kalbin yanısıra yeni bir öge dillendirilmiştir: RAHİM

Rahm veya rahim in etimolojisi bizi felsefenin, mitolojinin, dinin uçsuz bucaksız yollarına sevk eder.

Çoğu kez bir kelimenin etimolojik derinliği daima o kelimeyi kullanan kişinin belirlediği sınırların ötesine taşır bizi.

Rahmet havuzu , varoluşun ilkliğini ve sürekliliğini, devamlılığını birlikte besleyen stoplazmik bir sıvı gibidir.

Rahim kelimesi, bu uygarlığın- yani mensubu olduğumuz lisan denizinin- ben anlayışının tanımlanmasında olmazsa olmaz bir töz olarak yer alır.

Bu bağlamda şiir, özgürlüğe kanat çırpan tüm gezintilerini böyle bir töze konumlandırarak finallemiştir..

Şair var olduğunu bildiği kendi 'ben' inin sonsuzluğunda çırptığı kanatlarını kendi yuvasına dönerek dinlendirmiştir.

Şiir yazmak, bazan böylesine kuş olmak hâli midir..? Diyesi geliyor insanın ....

mükemmel dizeler ve çok güzel bir anlatım..
yürekten kutlarım çalışmanızı..
………..OR/ER