Zonguldak KARADON burası
Kader kuyusu değil
Maden kuyusu...
Kömür karası...
Ekmek parası...
Her gün helâlleşip ocağa iner
Oğlu,damadı,babası...
Yüreği ağzında dönüşü bekler
Kızı,gelini,anası...
Kömür karası değil
Yüz karası...
Yere düştü ters döndü sarı baret
Heyhat! hayat bundan ibaret...
Kayıt Tarihi : 20.5.2010 19:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!