Ters Denklem Şiiri - Kadir Cesur

Suskun bir resim yazıyorum sana karşı.
Sonra bir şiir çiziyorum, mısraları ötekilerden farklı...
Her şey ters düz oldu belkide.
Ayaklarımla rüya görüyorum,
Ellerimle sana koşuyorum...
Sensizliğin ertesinde kapı dar gelince,
Pencereden giriyorum bahçeye...
Her şey ters düz oluyor sen yokken.
Kafam karışık...
Ağaca çıkıp domates topluyorum,
Saksıda besliyorum güvercinleri, sana benden haber getirsin diye...
Bir çığlık kadar susuyorum,
Bir sessizlik kadar bağırıyorum, bendeki Sen'e...
Duvarıma uzanıyorum,
Başımın altına bir yorgan bırakıp, üstüme yastık örtüyorum.
Her şey ters düz oluyor, alt üst oluyor hayatım, sen yokken...

Dün sabah erken uyanıp ayakkabılarımın dişlerini fırçaladım.
Bir bardak çay yedim, bir kaç zeytin içtim.
Kafam bu aralar çok karışık, hayat manasız geliyor.
Gece bekçileri gece uyumuyorsa, gündüz sokakta ne geziyor?
En ufak şey bile bana soru olmaya yetiyor.
Ortada ters bir denklem var!
Bunu galiba bir ben çözemiyorum.
Seni en son bıraktığım yerdeyim.
Sapanla balık avlıyorum, oltayla kuş tutuyorum.
Gel bitsin artık bu ters denklem,
Gel seni bekliyorum.