ülkemi seviyorum doğayı insanımı
çocuğuma kalacak bu coğrafya bu tarih
ne yazık ki hepsi bu devleti sevmiyorum
çünkü güvenmiyorum donduruyor kanımı
o bir hizmet kurumu insan için halk için
tek amacı olmalı bizlere servis vermek
dokunulmaz ne demek? kutsal mıdır bu illet?
hizmet değil eziyet yaptığı budur niçin?
vergi topluyor bizden ödemek dert sıkıntı
alacağına şahin verdiğiyse iane
biz mi yoksa o mudur efendi kim şaşırdık
tutup dağdan aşırdık oldu başa çıkıntı
halk seçip görev vermiş taşar köpürür eser
küçük dağlar yaratmış kutsal görür kendini
bilirsiniz mutlaka çok duyulmuştur gene
bey olur da çingene önce pederi keser
ne padişah ne kral ne ağa ne de paşa
devlet artık kendine çeki düzen vermeli
saray yıkmak yetmiyor kafa muhtaç reforma
istemem üniforma demokrasi çok yaşa
fazla yetki büyük güç zorbalığa meyildir
hizmet ile hak etsin saygıyı güçle değil
herkes mülkün sahibi birey var artık kul yok
palavraya karın tok güçlü haklı değildir
ne güçlüler gördük biz bir bir düştü kavuklar
asıl güçlü millettir sahte tanrılar ölsün
haklarımız ortada balonlar patlamalı
onur çağ atlamalı yok olsun dalkavuklar
hiç sevmem diz çökmeyi el öpmeyi biâtı
her birey eşit ortak ülkedeki her taşa
cumhuriyet esastır onu kimse yıkamaz
nehirler ters akamaz eşyanın tabiatı
(5 ağustos ’06)
Fuat EriçokKayıt Tarihi : 5.8.2006 16:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Devlet erkini bir şekilde eline geçirip, bunu halka karşı kullanan.. kanunların koruyucu kalkanını kendine siper edip, bireylerin çıkarlarını hiçe sayıp, devletin imkanlarını kişisel çıkarlarına alet eden politikacı ve bürokratları hedef alan bir şiirdir, devletin manevi şahsiyetini tahkire değil, tam tersine korumaya yöneliktir. Ne emekliler öldü, sıcağında, soğuğunda üç kuruş emekli maaşını alabilmek için banka kapılarında sokaklarda beklerken.. Vergi dairelerinde senelerdir çektiğimiz çileler.. itilip kakılmalarımız.. azar işitmeler.. Polis'in zaman zaman TV lere yansıyan; genç kız, kadın demeden sokaklarda copladığı, kafasını tekmelediği insanlar.. Seçimde oy dilendiği insanları, seçildikten sonra şehir meydanlarında kabaca azarlayan politikacının korumalarınca reva görülen muameleler.. daha neler neler.. Bunlar yazdırdı bu şiiri bana.. düzgün, kaliteli, iyi niyetli ve 'üniformasının kıymetini bilmeyi! ', 'işini bilmeyi! ' meziyet saymamış devlet çalışanları konu dışıdır.. biline!
Belki siz bilmezsiniz ama Ağrı taraflarında ters akan minik minik ırmaklar gördüm, malumunuz olduğu üzere, doğu anadolunun rakımı yüksek olur. İlk baharda eriyen karlar, irili ufaklı dereler oluştururlar ve nedense hep yükseğe daha yükseğe akmak zorunda kalırlar, aşağıya varmak için. Menderesler çizmeleri gerekir, menderes çizebilmeleri için de geniş haraket alanı bulamazlar. O sular da tek çareyi tersin tersin akmakta bulurlar.
Ağrı'da askerdim, izne geldiğim zaman farkına vardım bunun. Uzun bir süre anlam veremedim. Sonra utana sıkıla yanımdaki yaşlı adama:' amca, bu sular ters mi akıyorlar?' diye sordum. Bana:' Yiğenim bizim sular da bize benzi, herkes gider Mersin'e, biz gidiyık tersine' dedi ve güldü.
Eşyanın tabiatı..şey olanın tabiatı bozuk olur bazen. Neyse, konu farklı bir mizansene çekilebilir bu düştüğüm anekdotla.
Şiirinize gelirsem..başarılı bir deneme olmuş. Aslında her yurdum insanın söylemek istediklerine tercuman olmuşsunuz..Güzel. Beğendim.
TÜM YORUMLAR (1)