birgün döner bu devran,çark dişleri kırılır
mazlum hıncı ilahi kurallarla sınanır
bu hıncın adı öc tadı zehirden erzak
tadmak muhkem dil işi, lakin!
kaçmış bir yok er kişi…ben erim!
devrik cümlelerim,devrilirken zihnimde
künde vurdum bu asrın fuhş dolu zihinlerinde
şimdi bana deli derler anlamayanlar beni
bilen erler bilir ki ben onlardan ileri,şaşma!
tevazuyu kaldırdım,hışmım ile saldırdım
ben bu devre ahını cürmüm ile aldırdım
cürümler bende çiçek,cürümler bende cennete yol
ters dönen bu dünyaya tersi ile düz bir kul….
Kayıt Tarihi : 24.9.2011 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!